PRAWA I ZASADY

Pierwsze prawo Kirchoffa 
Suma natężeń prądów elektrycznych wypływających z węzła (rozgałęzienia) jest równa sumie natężeń prądów wpływających do węzła.

Drugie prawo Kirchoffa
Suma algebraiczna spadków napięcia na wszystkich odbiornikach prądu prądu w danym "oczku" (czyli najmniejszym obwodzie zamkniętym) jest równa sumie sił elektromotorycznych wszystkich źródeł prądu (np. ogniw, akumulatorów, prądnic) w tym oczku.

Prawo Archimedesa
Jedno z podstawowych praw aerostatyki i hydrostatyki, w myśl którego na każde ciało ciało zanurzone w płynie (cieczy lub gazie) działa siła wyporu skierowana pionowo ku górze i równa ciężarowi płynu o objętości zanurzonej części bryły). Istnienie siły wyporu jest konsekwencją faktu, że ciśnienie w płynie zależy od głębokości.

Prawo Coulomba
Prawo, zgodnie z którym siła wzajemnego oddziaływania dwóch naładowanych elektrycznie ciał, o rozmiarach bardzo małych w porównaniu z odległością między nimi, jest wprost proporcjonalna do iloczynu ich ładunków elektrycznych Q1, Q2 i odwrotnie proporcjonalna do kwadratu odległości r między nimi.

Prawo odbicia światła
Kąt odbicia światła jest równy kątowi padania, przy czym promień padający, odbity i prosta prostopadła do powierzchni granicznej poprowadzona w punkcie padania leżą w jednej płaszczyźnie.

Prawo Ohma
Podstawowe prawo obwodów elektrycznych stwierdzające, że natężenie prądu stałego I płynącego przez przewodnik jest wprost proporcjonalne do napięcia ektrycznego U występującego między końcami przewodnika, a odwrotnie proporcjonalna do jego rezystancji R.

Prawo Pascala
Podstawowe prawo statyki płynów, które mówi, że w każdym miejscu w płynie (cieczy lub gazie) różnica ciśnienia całkowitego oraz ciśnienia hydrostatycznego (wywieranego przez własny ciężar płynu) jest taka sama.

Prawo powszechnego ciążenia Newtona (prawo grawitacji)
Ciała materialne o masie m1 i m2 działają wzajemnie na siebie siłą grawitacyjną F (nazywaną też siłą powszechnego ciążenia), której wartość jest wyrażona wzorem:
gdzie: r- odległość między ciałami, G - stała grawitacji równa 6,67 x 10-17 N x m2 / kg2 . 
Siła F jest siłą przyciągającą i jest skierowana wzdłuż wektora r. 

Pierwsze prawo elektrolizy Faradaya
Masa m substancji wydzielonej na elektrodzie jest wprost proporcjonalna do natężenia prądu I płynącego przez elektrolit i do czasu t przepływu prądu, tj. do ładunku elektrycznego Q, który przepłynął przez elektrolit.
m = k I t = k Q
gdzie k - równoważnik elektrochemiczny substancji 

Drugie prawo elektrolizy Faradaya
Równoważniki elektrochemiczne k pierwiastków są proporcjonalne do ich równoważników chemicznych.

Zasada zachowania energii
Zasada, zgodnie z którą w układzie izolowanym suma energii (energia całkowita) jest wielkością stałą.

Zasada zachowania energii mechanicznej
Zasada, która mówi, że podczas ruchu ciała bez siłoporu (tarcia, lepkości itp.) jego całkowita energia mechaniczna (czyli suma energii kinetycznej i potencjalnej) się nie zmienia.

Zasada zachowania ładunku elektrycznego
W układzie ciał izolowanych elektrycznie od otoczenia ładunek elektryczny może być przenoszony między ciałami układu, ale jego łączna wartość pozostaje stała.

Zasada zachowania pędu
Całkowity pęd układu izolowanego zachowuje stałą wartość. Oznacza to, że zmiana pędu układu może nastąpić tylko pod wpływem działania sił zewnętrznych.

Pierwsza zasada dynamiki Newtona (zasada bezwładności)
Jeżeli na ciało nie działa żadna siła lub siły działające się równoważą, to ciało pozostaje w spoczynku lub porusza się ruchem jednostajnym prostoliniowym.

Druga zasada dynamiki Newtona
Jeżeli na ciało działa siła, to porusza się ono ruchem jednostajnie przyspieszonym z przyspieszeniem wprost proporcjonalnym do tej siły i odwrotnie proporcjonalnym do masy ciała.

Trzecia zasada dynamiki Newtona (zasada równej akcji i reakcji)
Jeżeli ciało A działa na ciało B pewną siłą F, to ciało B działa na ciało A siłą o tej samej wartości, takim samym kierunku, ale przeciwnym zwrocie -F.

Pierwsza zasada termodynamiki 
Jest prawem zachowania energii dla układów termodynamicznych i można ją sformułować następująco: zmiana energii wewnętrznej układu równa się sumie dostarczonego do układu ciepła i pracy.

Druga zasada termodynamiki 
Układ nie może przekazywać ciepła innemu układowi o niższej temperaturze bez wprowadzenia zmian w otoczeniu.

Z trzeciej zasady termodynamiki
Wynika niemożność osiągnięcia zera bezwzględnego, a zerowej zasady termodynamiki - możliwość wprowadzenia temperatury.